Zo werd ik gediskwalificeerd.

 

Door Serguei Badaev - Rusland.

Datum: 29-12-01

Datum document: maart 2001

Datum diskwalificatie: april 2001

Het begon ongeveer twee jaar geleden toen wij, ik bedoel de Russische Sai-aanhangers, hoorden dat David Bailey de organisatie verlaten had en smerige geruchten verspreidde over Sai Baba.

Een geheimzinnig virus.

Dat was wel een schok omdat hij meerdere keren bij ons in Rusland op bezoek was geweest met Faye. Hij had lezingen gegeven en was naar het ons toescheen een zeer toegewijde gelovige. Over de oorzaken vertelde men ons niets en wij stonden voor een groot raadsel. Met Conny Larsson was er een vergelijkbare situatie. Daarna eveneens met Dr. Bhatia.

Het was alsof er een geheimzinnig virus rondwaarde waarmee mensen besmet werden, zodat zij zich tegen Swami keerden.

Toen vernamen wij dat op het internet een aantal feiten te vinden was. Nadat wij enige sites met negatieve inlichtingen gevonden hadden, lazen wij die door en beseften toen dat de beschuldigingen zo ernstig waren dat wij ze niet konden negeren.

Wij besloten deze te bespreken op een speciale vergadering van de actieve leden van het Sai Centrum te Moskou.

Ik stuurde Steen Piculell, de centrale coördinator van regio 16, twee vragen over bedrieglijke materialisaties en homoseksuele activiteiten.

De twee vragen waren als volgt geformuleerd:

Weet u, of gelooft u, dat de mededelingen over… bedenksels zijn of op waarheid berusten en een spirituele betekenis hebben?

Steen Piculell antwoordde niet. Hij stuurde mijn brief door naar T. Meyer - voorzitter van zone 4 - die zijn antwoord niet aan mij stuurde maar naar het Moskouse Sai Centrum.

Hij vertelde ons dat wij een dergelijke vergadering niet mochten houden. Indien Serguei Badaev zulke vragen kon stellen, betekende het dat hij niet voldoende geloof bezat om een functie in de organisatie te vervullen.

Officieel verzoek om uitleg wordt genegeerd.

Het Sai Centrum van Moskou zond toen een brief naar Indulal Shah (Voorzitter van de organisatie) en naar de Zevende Wereldconferentie met de oproep deze feiten te erkennen en aan Bhagavan (Sai Baba) uitleg te vragen over hun spirituele betekenis.

Die brief werd gegeven aan onze nationale coördinator toen hij de wereldconferentie bezocht, en deze gaf hem weer door aan S. Piculell en T. Meyer. Voor zover ik kan nagaan bleef de brief in dit kringetje.

Plotseling afgedankt wegens gebrek aan geloof.

Begin januari belde onze landelijke coördinator mij op en deelde mij mee dat ik gediskwalificeerd was als afgevaardigde naar vergaderingen van landelijke coördinatoren en als voorzitter van het Russische Opvoeding in Menselijke Waarden Programma. Voorts zei hij nog dat dit min of meer op aanbeveling van T. Meyer was gebeurd. Toen ik naar de reden vroeg, antwoordde hij: 'gebrek aan geloof in Bhagavan Baba en Zijn leringen.'

Mijn vierjarige termijn als voorzitter van het Sai Centrum te Moskou liep ten einde, maar met het oog op de situatie besloot men tijdens een vergadering van de actieve leden het wisselen van voorzitter uit te stellen. Toen de landelijke coördinator dit vernam, diskwalificeerde hij mij als voorzitter van het centrum. Het Moskouse centrum vroeg toen in een brief aan de landelijke voorzitter of hij naar het Moscouse centrum wilde komen om met de actieve leden te vergaderen. Hij kwam niet opdagen.

Ik schreef nog een brief aan de leden van de landelijke Raad, met de oproep om dit besluit niet te accepteren, totdat er een gemeenschappelijke oplossing was bereikt.

Spoedig daarna vond er een vergadering plaats van de Centrale Raad der Russisch-sprekende Landen. S. Piculell en T. Meyer waren daar aanwezig. Ik werd niet uitgenodigd, maar ik ging er toch heen als waarnemer samen met de delegatie van bestuur en actieve leden van het Centrum van Moskou - alles bijeen ongeveer twaalf mensen.

Tijdens deze vergadering van de landelijke raad kregen de mensen uit Moskou niet de kans een woord te zeggen. Tenslotte werd de eerder genomen beslissing bevestigd en als feit aan de raadsleden opgelegd, die er verder geen woord meer over zeiden.

Zo luidt mijn verhaal kort samengevat.

Volgens de letter van het charter was de reden voor diskwalificatie: 'moedwillige overtreden van punt 9 van de gedragscode'. Dat was niet het geval. Tijdens de vergadering van de nationale raad echter formuleerde T. Meyer heel duidelijk dat een landelijke coördinator het recht heeft elke ambtsdrager te diskwalificeren die onder zijn toezicht gesteld is, zonder enige opgave van reden. Tijdens mijn jaren in de organisatie heb ik nooit iets gezien of gehoord over een dergelijke regel.

Spoedig na deze landelijke vergadering trad Maria Ponomareva-Stepnaya, voorzitter van de landelijke jeugdorganisatie, af.

Serguei Badaev

Maart 2001

P.S. In april 2001 verliet ik de Sai Organisatie.