1999 - TOEN IK SAI BABA ONTMOETTE   Datum: 31-08-05 Datum gebeurtenis: ongeveer oktober 1999 Door: Gabriel Bron: http://www.saibabaexpose.com/gabriel.htm Ik was een van de deelnemers in 1999. Een van de spirituele zoekers die naar India gingen om Sai Baba en zijn ashram te ontmoeten. In dit verband is het lezen van “Behind the clown’s mask”, van Conny Larsson min of meer een terugkeer in de tijd - als een reis met een tijdmachine. Ik was degene die men beschreef als de pukkelige vent van Arabische afkomst. Een grappig pseudoniem, aangezien ik geen puisten, maar wel een Finse oorsprong heb. (Noot van de vertaler: 'finne' betekent in het Zweeds zowel puisterig als Finse man.) Geleid, maar misleid, stap voor stap Na het lezen van Conny's boek, herinnerde ik mij al die dingen die in de nabijheid van Sai Baba gebeurd moeten zijn, en waarvan miljoenen devotees uit de hele wereld totaal geen weet hebben. Het is waar dat het de eerste keer was dat ik Sai Baba bezocht, maar het was voor mij ruimschoots voldoende om te begrijpen hoe makkelijk het is om misleid te worden door zogenaamde spirituele autoriteiten, en om in dat proces te stoppen met het zoeken van de verklaringen achter de feiten in ruil voor het geloof in illusies. Zo gaat het als je er stap voor stap voor kiest om te stoppen met het luisteren naar je eigen intuïtie en nuchter verstand. Dat tijdsbestek, nadat ik de high school beëindigd had, was er een van spiritueel zoeken. Ik herken behoorlijk wat in Conny's beschrijvingen in zijn boek, met betrekking tot zijn ontmoetingen met Sai Baba. Conny beschrijft bijvoorbeeld zijn gedachten in het begin, toen hij Sai Baba voor het eerst zag: "O jee, hij is vrouwelijk". Ook ik dacht zulke dingen toen ik Sai Baba voor het eerst zag, maar meer als "O jee, hij ziet er uit als een junkie". Deze gedachten had ik in het begin, aangezien ik vond dat hij zich een beetje gek voortbewoog, zoals sommige junkies dat kunnen doen, de manier waarop hij voortdreef op het rode fluwelen tapijt met zijn volumineuze haardos. Maar al die tijd bande ik die gedachten uit, aangezien ik voelde dat het verkeerd was om zo te denken, iets wat je niet hoort de denken van een avatar (God geïncarneerd in menselijke vorm). Iets anders dat mij in verwarring bracht, was toen Sai Baba mij tijdens onze eerste ontmoeting zei dat ik soms rare gedachtes heb. Aangezien ik niet begreep wat hij daarmee bedoelde, voelde ik mij beledigd door zijn verklaring, die ik voortdurend niet thuis kon brengen. Het voelde ook vreemd dat hij deze dingen in de Zweedse groep verkondigde. Het feit dat deze man die dingen noemde aan de enigste personen die je op dat ogenblik in je nabijheid had, had een isolerend effect. Mensen verwachtten dat Sai Baba de enigste was die wist, die de meest diepe kennis had, zelfs over ons zelf. Natuurlijk had hij dat, aangezien hij een avatar was, een god in menselijke vorm. Dus wij geloofden hoe dan ook. Hoe kunnen zoveel mensen het tegelijkertijd bij het verkeerde eind hebben? Ik verdrong dat incident met de verontschuldiging dat, als hij een avatar was, een alwetende god, Sai Baba in staat moest zijn, mijn gedachten beter te begrijpen dan ik zelf in staat was te doen. Paradoxaal genoeg maakte dit mij nog goedgeloviger, en ik verbande mijn eigen gedachten en intuïtie. De individuele intuïtie had plaats gemaakt voor het collectieve gezichtspunt, en het afgedwongen respect naar de persoon van Sai Baba. Want hoe is het voor zovelen mogelijk om het tegelijkertijd mis te hebben? Ik herinnerde hoe ik soms de ashram verliet en thee dronk bij de Indiase en Tibetaanse verkooplieden; bij hen voelde ik mij thuis. Deze verkopers waren gewone zakenlieden met humor, heel gewone mensen, en bij hen kon ik mezelf zijn, grappen maken, en voor mezelf denken. Gedurende mijn verblijf in de ashram, kreeg ik niet veel energie, integendeel, ik voelde mij kritieklozer, beteuterd en besmeurd; het was erg moeilijk om een heldere blik te hebben. Zelfs toen overwoog ik deze dingen, maar zonder verdere verontschuldigingen bande ik deze gedachten uit. Het feit dat ik van slag was, verontschuldigde ik met de gedachte dat het niet aan Sai Baba kon liggen. Daarom schonk ik geen aandacht aan mijn eigen gevoel over de situatie, omdat ik dacht dat het een of ander proces was waar ik doorheen ging. Sai Baba werd geacht onze energie te beïnvloeden, en ik dacht dat mijn gebrek aan energie misschien te wijten was aan 'energie processen'. Er werd gezegd dat Sai Baba onze sluimerende kundalini energie beïnvloedde. Kundalini is een kracht die volgens de tantrische yoga traditie geacht wordt latent aanwezig te zijn als een slapende worm in zijn cocon. Gedurende bepaalde omstandigheden wordt het  geacht actief te zijn en vanuit een plek dicht bij de geslachtsdelen langs het ruggenmerg naar het hoofd omhoog te stijgen. Als iemands energie centra in een slechte staat en met onzuiverheid gevuld zijn, zal het stijgen van de kundalini erg pijnlijk en moeilijk te zijn. Kundalini wordt geacht dezelfde energie te zijn als seksueel creatieve energie, alleen meer in gesublimeerde vorm. Veel yogi's denken je deze energie niet zou moeten proberen te beïnvloeden, maar ik verwachtte dat dit op een natuurlijke manier in contact met een avatar gebeurde. Gedeelde 'privé-interview met Sai baba achter het gordijn van schaamte In zijn boek vertelt Conny wat er er gebeurde, tijdens wat ik dacht dat zijn laatste privé bezoek achter het 'gordijn van schaamte' was. Voor mij was het de eerste keer dat Baba met mij persoonlijk afsprak, en gelukkig was het ook de laatste keer. Toe ik het boek las, realiseerde ik me dat Conny en ik de situatie op een iets andere manier hadden geduid hadden, vanwege Sai Baba's poging om Conny te misleiden. In zijn boek beschrijft Conny hoe hij en ik geroepen werden om achter 'het gordijn van schaamte' bij Baba te komen. Het ogenblik ervoor had ik een door middel van magie geproduceerde zogenaamde gouden ring ontvangen, (die ik later kreeg dan  in het boek beschreven is; d.w.z., ik kreeg het juist een ogenblik voordat Conny en ik geroepen werden om achter 'het gordijn van schaamte te komen'). Ik voelde me als een uitverkorene en zeer begunstigd en dankbaar, om iets te hebben dat voor mij 'gematerialiseerd' was, en nu had ik hoge verwachtingen. Wat er daar binnen gebeurde maakte mij verward, ik was er niet op voorbereid. Toen wij in de kamer achter het gordijn kwamen, draaide Sai Baba plotseling zijn rug naar me toe. Sai Baba stond nu tussen Conny en mij in en belemmerde het zicht tussen ons. Terugkijkend herinner ik mij nu dat Conny iets vroeg als 'wat te doen met de jongens' (Noot van de vertaler: intuïtieve vrije vertaling van 'how about the boys'), en Baba zei iets als 'alleen de bekrompenen'. (Noot van de vertaler: intuïtieve vrije vertaling van 'only small-minded'). Ik begreep niet waar zij het over hadden, en de hele situatie was vreemd en onbegrijpelijk. Ik bewoog mij naar voren naar Conny en Sai Baba, aangezien het zo ongewoon is om achter iemands rug te staan. Ik herinner mij vaag dat Sai Baba voor mij bezig was met een soort van vreemde beweging en instinctief begaf ik mij er omheen om ons in een cirkel te laten staan, wat ik meer normaal vond. Maar Sai Baba draaide zijn rug naar me toe, en maande mij om daar te blijven, en opeens kneep hij mijn penis zodanig dat ik niet in staat was om van mijn plaats te gaan. Conny dacht dat Baba nu begonnen was om mij een massage te geven. Maar in plaats daarvan kneep hij op een ruwe manier in de kop van mijn penis. Deze kneep was pijnlijk, en hield me achter Sai Baba's rug. Tegelijkertijd stak Sai Baba zijn voeten voor Conny uit, om door hem op de gebruikelijke wijze gekust te worden, een soort van gezegende handeling. Opnieuw legde ik een onbegrijpelijke daad uit met behulp van een nog meer verwarde logica. Absurd genoeg veronderstelde ik, dat wat hij bij mij deed, een soort van speciale energie healing was. De kneep voelde als een wasknijper en ik dacht dat het iets met kundalini te maken had. Ik vond dat deze kneep iets was dat mij deed denken aan een startkabel die je gebruikt om de energie van de ene naar de andere auto over te brengen als je motorpech hebt, om de machine weer te laten starten. Juist omdat het hele gedoe nogal vreemd en verrassend aanvoelde, begreep ik niet waar het over ging, of wat het resultaat zou zijn. Een nogal vreemde herinnering is, hoe verbaasd ik was toen ik Conny zag, toen hij met een geslepen grijns van achter het 'gordijn van schaamte' vandaan kwam, terwijl hij vibuthi pakjes stal of meenam, met de zogenoemde 'heilige as', die Sai Baba pleegde te materialiseren, en waarvan aangenomen werd dat deze helende krachten had. Het was niet lang daarna dat ik, nadat ik de verhalen met een seksueel karakter van andere mensen gehoord had, mij er bewust van werd dat dit niet zomaar over kleine kneepjes met de beste bedoelingen, of met helende doeleinden, ging. Het was de eerste en de laatste keer dat ik Sai Baba's ashram bezocht. Na deze periode ben ik opgehouden om een spiritueel zoeker te zijn. Mijn vertrouwen in autoriteiten verdween. Uiteindelijk ben ik eerder blij om wat ik heb geleerd. Nadat ik gepraat heb met de organisator van de new age beweging die Sai Baba aan mij had geïntroduceerd, stopte ik onmiddellijk met het bezoeken van de beweging. De organisator van deze beweging gaf geen enkel antwoord op al die incidenten en geruchten rond Sai Baba. In tegendeel, hij gaf geen aandacht aan deze nieuwe feiten, en verdedigde ze alsof iedereen ze overdreef. Ik was verontwaardigd en verrast door zulke spirituele botheid en stopte onmiddellijk mijn contacten met de beweging. Een gevaarlijke zienswijze, op een mistige en onverantwoordelijke manier gebracht, gaf geen aandacht aan al die onschuldige mensen die blootgesteld zijn aan Sai Baba's manipulaties en uitbuiterij en het lijden dat zij mee moesten maken. Ik begrijp dat Conny een zelfde soort frustratie gevoeld moet hebben met al die mensen die de deze jongen en zijn persoonlijke verhaal niet hebben geaccepteerd. Het boek 'Behind the Clowns Mask' heeft een belangrijke boodschap voor spirituele zoekers die  verdwaald zijn en iets verloren hebben: Hoe belangrijk toch is het om jezelf te blijven en naar je intuïtie te blijven luisteren. Ik was blij toen ik van dit nieuwe boek hoorde, waarin de waarheid over Sai Baba onthuld wordt door een persoon die weet waar hij het over heeft en die ook de moed heeft om zich los te breken. Het zal niet makkelijk geweest zijn. Goed gedaan !