Waar komt het geld vandaan?
Boodschap 394.
Yahoo Clubs – sathyasaibabaexposeheal
Door Hari Sampath.
22 januari 2001.
Hallo allemaal,
Hoewel ik (op deze site) voor het eerst iets inzend, ben ik waarschijnlijk voor de meeste mensen geen onbekende.
Ik herinner mij de goudveiling nog heel goed. Er werd, bijeengebracht door vele volgelingen, dertien kilo goud aan Sai Baba ‘geschonken’; dat goud werd geveild voor twee maal de oorspronkelijke prijs, gekocht door buitenlandse devotees en het geld werd geschonken voor het waterproject.
Nu is het openbaar veilen van zo’n grote hoeveelheid goud, in tegenwoordigheid van de Indiase Eerste Minister Narasimha Rao, ZONDER ENIGE VORM van officiële toestemming, een zeer dubieuze zaak. Bovendien, kan een zogenaamde liefdadigheidsorganisatie goud dat geschonken is, zomaar op de veiling brengen tegen haar eigen verzonnen prijs? Maakt zij dan geen winst? Worden dergelijke winsten officieel aangegeven? Wordt er belasting over betaald? Wordt het ‘geschonken’ goud wel opgegeven bij de inkomstenbelasting??
Er zijn zoveel vragen en daarop is maar één antwoord: het is allemaal volkomen onwettig, er wordt een schijnvertoning opgevoerd zoals de hele Sai Baba zwendel een schijnvertoning is. Wie durft twijfelen aan wat Sai Baba doet?
Nu ik het toch over goud heb: ik vraag mij af waarom de luxe auto’s die Sai Baba bezit en het met goud bedekte plafond van zijn tempel niet worden geveild. Hij zegt immers (in zijn Kerstverwensing) dat hij aan de regering land moet vragen om tehuizen te bouwen voor
weeskinderen !!
De Sathya Sai Central Trust heeft bezittingen ter waarde van minstens 1,5 miljard dollar.
Boodschap 395.
Een groot deel hiervan, ik vermoed ongeveer zeventig procent, is in de vorm van land, onroerend goed en ander vast bezit in tientallen landen over de gehele wereld, voornamelijk in Duitsland, de Verenigde Staten, het Verenigd Koninkrijk, Oostenrijk, Zwitserland, Frankrijk, Japan, Australië en in enkele Zuid-Amerikaanse landen.
Dit onroerend goed, land en ander vast bezit is over een periode van ongeveer dertig jaar door rijke westerse volgelingen, waarvan de meesten reeds zijn gestorven, nagelaten aan de Sai Baba trust.
Een aantal van deze bezittingen wordt op plaatselijk niveau beheerd door trusts in die landen. Deze trusts sluizen geld door naar de hoofdtrusts, fungeren dus als steunorganisaties voor de Central Trust..
De belangrijkste bestuursleden van de organisatie in die landen beheren de trusts, in samenwerking met leden van de Central Trust. Zij verkrijgen voor de trust in hun eigen land de status van liefdadigheidsorganisatie.
Deze fondsen in buitenlandse trusts kunnen worden geïnvesteerd in obligaties, aandelen enzovoort zonder dat hierover inkomstenbelasting hoeft te worden betaald zoals bij andere winstmakende bedrijven. Bovendien kunnen deze fondsen worden gebruikt als garantie om leningen te krijgen voor zakelijke en andere doeleinden. Het ligt daarom voor de hand dat de belangrijkste coördinatoren van de Sai Baba organisatie er groot belang bij hebben om op hun post te blijven en toezicht te blijven houden op het beheer van deze fondsen.
Het spreekt vanzelf dat alle Indiase politici hiervan op de hoogte zijn; tenslotte zijn zij het die de zaken gladstrijken als het om inkomstenbelasting gaat. Indiase politici hebben stuk voor stuk grote hoeveelheden zwart geld staan op buitenlandse banken op de Kaaiman Eilanden, op Zwitserse banken, op St. Kitts enzovoort, geld dat zij gebruiken om hun verkiezingscampagnes en hun politieke carrière te financieren.
Telkens wanneer een politicus zijn geld ‘officieel’ naar India moet meenemen, hoeft hij alleen maar een bedrag van zijn buitenlandse rekening over te maken naar een met Sai Baba verbonden trust. Deze buitenlandse Sai Baba trust ‘regelt’ dan dat eenzelfde bedrag wordt overgemaakt aan hun Central Trust in India, die het dan doorgeeft aan de politicus.
Zo is iedereen blij en de Sai Baba zwendel vaart er wel bij, want alle uiteenlopende corrupte elementen voorzien in elkaars behoeften …. terwijl de ‘avatar’ weer eens een project opzet ‘in het algemeen belang’ ter waarde van honderd of tweehonderd miljoen roepies – een druppel op een gloeiende plaat. Zo blijft het geld toestromen, wordt er weer een gelegenheid geschapen om meer maatschappelijk aanzien te kweken en krijgen dezelfde corrupte politici de kans om zulke welzijnsprojecten te komen ‘inwijden’, zodat ze van het grote publiek flink wat aandacht krijgen.
Zo gaat het nu al jarenlang … gisteren in Whitefield, waar voor de opening van het ziekenhuis alle politici van regerings - en oppositiepartijen zich hadden verzameld aan de ‘lotusvoeten’… En waarom zouden zij niet? Over drie maanden zijn er verkiezingen in de zuidelijke deelstaten. Dan hebben zij toch hun geld nodig!!
Hari.
De filosofie achter dit bedrog
Boodschap 396.
Hoe goed jullie de psychologische uitwerking die Sai Baba teweegbrengt ook analyseren, ik moet daaraan toch enige andere inzichten toevoegen.
Allereerst heeft Sai Baba bij zijn zwendel altijd een heel eenvoudige filosofie gevolgd:
De grote menigten bestaan uit Indiërs, dus zijn de Indiase politici geïnteresseerd.
Sai Baba heeft de Indiase politici nodig vanwege het openbare ambt dat zij bekleden en vanwege hun macht.
De politici hebben Sai Baba nodig omdat hij een bekende ‘spirituele figuur’ is waarmee zij hun imago kunnen opvijzelen door zich met hem te associëren.
De westerse volgelingen brengen het geld binnen. Ook zij helpen Sai Baba’s imago opbouwen binnen India. Helaas is de Indiase mentaliteit zodanig dat men uitgaat van de idee: ‘er komen hier zoveel mensen uit zoveel landen…. onze Swami moet wel een grote beroemdheid zijn.’
De politici komen om aan hun imago te werken, om hun eigen geld wit te wassen, om geld te krijgen van de Sai Baba trusts en om een aantal stemmen te winnen dat goed van pas kan komen. Voor de Indiase samenleving geldt immers dat politici ALTIJD flinke vooruitgang boeken via religieuze hoofdfiguren, door zich in te zetten voor een zaak als de Ram tempel in Ayodhya en zo meer, dingen waarover religieuze voormannen ook zo graag hun zegje willen zeggen. Dus politieke doelstellingen krijgen ook via deze ‘spirituele leiders’ hun rechtmatigheid.
Daarbij komt nog dat Sai Baba onder geen beding zich kan veroorloven zijn buitenlandse aanhang te verliezen en er ALLES voor over zal hebben deze te behouden. Het is duidelijk dat de Sai Baba organisatie overuren maakt om de vrees weg te nemen bij volgelingen die zijn gaan weifelen, zodat de instroom van nieuwe devotees niet wordt beïnvloed en het geld zal blijven toevloeien.
Dat is zeer belangrijk daar de meeste grote donaties van westerlingen plaatsvinden tijdens hun eerste twee tot drie jaar als toegewijde, wanneer zij nog in de toestand van opgewonden gelukzaligheid verkeren omdat zij God ‘ontdekt’ hebben.
Aan dit effect dragen de Indiase mensenmenigten het hunne bij omdat Sai Baba de rijke westerling zo het gevoel kan geven dat "temidden van zoveel miljoenen Swami mij gekozen heeft".
Dat is het aloude principe van elke politiek.
‘Politiek is de kunst om te zorgen dat je geld krijgt van de rijke en stemmen krijgt van de arme, onder het voorwendsel dat je de een beschermt tegen de ander.’
Hari.