De scheiding tussen
mannen en vrouwen die in heel India gebruikelijk is, is hier in
extreme vorm doorgevoerd. Beide seksen, getrouwd of niet, slapen
niet alleen apart, maar eten ook gescheiden en mogen niet samen
deelnemen aan de activiteiten. Veel devotees hullen zich in
witte kleding, hoewel dit niet verplicht is. Alle vrouwen worden
geacht een sjaal om hun schouders te dragen. Reden: een glimp
van een ronding van een borst zou een man wel eens ernstig in
verwarring kunnen brengen. De plaatselijke taal leert men snel,
want deze bestaat uit weinig woorden: ‘Sai Ram’, een groet aan
God, die voortdurend door iedereen wordt uitgesproken.
Een dag in de ashram van Sai Baba
draait om de ‘darshan’, een ritueel dat zowel ‘s morgens als ‘s
middags plaatsvindt. ‘Darshan’ betekent letterlijk: ‘blik op
God’. Ofwel: de Indiase heilige verschijnt in eigen persoon op
het toneel. Geld heb je niet nodig om deze grote gebeurtenis bij
te mogen wonen, maar wel een flinke portie geduld. In de ochtend
begint het verzamelen van de darshan-gangers al om half vijf.
Terwijl de omgeving van de ashram nog in diepe slaap gehuld is,
stromen duizenden devotees en andere belangstellenden in grote
getale toe. Er wordt wat geduwd, totdat veiligheidsmensen met
strenge gezichten de aanwezigen op een plein in kaarsrechte
lijnen op beginnen te stellen. Schuift iemand een stukje uit de
rij, dan wordt die onmiddellijk tot de orde geroepen. Na een uur
wachten mogen de rijen een voor een
|
naar de ingang van de hal waar
metaaldetectors de toegewijdenen screenen op wapenbezit voordat zij
naar binnen gaan.
Eenmaal binnen krijgt
iedereen een plaats op de harde vloer toegewezen, waarna het geduld
verder op de proef gesteld wordt. Is het inmiddels een uur of half
zes, dan duurt het nog ruim een uur voordat Baba zich zal laten
zien. Maar de devotees lijken er geen moeite mee te hebben. Zij
hebben een boek meegenomen, mediteren of kijken wat om zich heen
naar de zeer ordelijk verlopende organisatie van het spektakel. Rond
kwart voor zeven weerklinkt er plotseling vrolijke muziek. Een
kleine, donkere man in oranje gewaad wandelt rustig binnen door een
van de deuropeningen van de hal. Er gaat een golf van energie door
de menigte. Duizenden mensen richten zich op en vouwen de handen om
hem te groeten. Smekend steken zij brieven naar hem uit. Hopend dat
de mysterieuze meester hun problemen ais sneeuw voor de zon zal doen
verdwijnen. Sai Baba Ioopt glimlachend langs de rijen met mensen die
vol van gespannen verwachting naar hem kijken. Ze buigen, kussen
zijn voeten. Hier en daar pakt hij een brief aan. Af en toe maakt
hij een draaiende beweging met zijn hand, strooit dan wat as rond of
gooit snoepjes in het publiek. Tienduizend mensen van over de hele
wereld zijn een paar minuten geheel gefixeerd op die kleine,
vriendelijke man. Tot Sai Baba weer verdwijnt, net zo gewoon als hij
gekomen is, door een van de deuren in de hal. Sai Ram. De dag is
begonnen.
|