Strikt objectieve diagnose van

Sathya Sai Baba’s seksueel vergrijp.

 

Samengesteld door David Wilcock

http://www.ascension2000.com

Oorspronkelijke uittreksels uit: Crisis Intervention Strategies door Drs.Burl E.Gilliand en Richard K.James, Staatsuniversiteit van Memphis, Brooks/Cole Uitgeversmaatschappij, Belmont, Californië 1993, ch. 6 pp. 225-254, en verschillende artikelen van de website http://www.npi-news.dk/page152.htm (Deense site waar The Findings momenteel te vinden is, waarvan www.exbaba.nl een vertaling gemaakt heeft.) speciaal een brief van Meenakshi Srikanth.:

[Inleiding: De strafbare feiten betreffende Sai Baba zullen ongetwijfeld voor velen schokkend, afschuwwekkend en overrompelend zijn. (Dit document geeft geen informatie over het feit dat hij systematisch bedrog heeft gepleegd met al zijn ‘wonderbaarlijke’ materialisaties van voorwerpen die op z’n minst sinds de tachtiger jaren, en mogelijk nog eerder, hebben plaatsgevonden.) De lezer moet geduld oefenen, daar wij willen beginnen met een analyse en slechts een beschrijving geven van de seksuele vergrijpen, als het document verder gaat. De onthulling van zijn seksuele vergrijpen kunnen misschien ook sterke punten bij personen die dit document lezen, te voorschijn roepen, vooral als zij zelf dergelijke vormen van misbruik hebben meegemaakt. Als wij de feiten analyseren, dienen wij strikt objectief te zijn en ons niet laten verblinden door standaardontkenningen, waarvan mensen graag gebruik maken wanneer zij worden geconfronteerd met informatie die zij niet prettig vinden, zoals men dikwijls aantreft in de ‘cultus van verzwijgen’ op het gebied van de UFO’s (Unidentified Flying Objects = niet geïdentificeerde vliegende voorwerpen). Veel volgelingen zijn ten opzichte van deze man tot een ander Godsidee gekomen en zullen het dus moeilijk of onmogelijk vinden dat dergelijke gebeurtenissen waar zouden kunnen zijn. Dit document is bedoeld om aan te tonen dat Sai Baba’s hele patroon van misdrijven, alsmede de vèrgaande medeplichtigheid van zijn geheime hiërarchie, precies past in de uitgebreide, strikt objectieve literatuur over seksueel misdrijf.]

Uit: Crisis Intervention Strategies, hoofdstuk 6:

Seksueel Vergrijp

… Verkrachters komen voor in alle delen van de maatschappij. Zij die verkrachten en andere vormen van seksueel misbruik begaan, treft men aan in elke laag van de maatschappij, van rechters tot boodschappenjongens, van zwakkelingen tot gespierde typen, van landlopers tot rechtspersoonlijkheden, van echtgenoten en vaders tot vreemdelingen, van bekende vrienden of bloedverwanten tot onbekende indringers …

[Opmerking: Het is onmogelijk om te geloven, maar steeds meer zogenaamde geestelijke leiders, zoals Sai Baba, raken betrokken bij dergelijke zaken.]

Fasen van seksueel vergrijp met kinderen

Het stadium van het leggen van het eerste contact

In het stadium van het leggen van contact is het de bedoeling van de misdadiger om het kind te betrekken in seksuele activiteit met de crimineel. Als de crimineel wil slagen, is zowel toenadering tot het kind, als een gunstige gelegenheid nodig. Daarom, als wij zochten naar mogelijke gevallen van onvermeld misbruik, trachtten wij erachter te komen wanneer en waar de misdadiger en het kind alleen samen waren. Wij moeten op zoek gaan naar de verschillende manieren van handelen die twee verschillende typen misdadigers aanwenden. (Murphy, 1985, p.1).

[Opmerking: Zoals men uit de grote hoeveelheid verslagen op Internet over Sai Baba’s misbruik van jonge volwassenen en kinderen kan opmaken, ziet men dat in ieder geval het misbruik plaatsvindt binnen een begrensde ruimte ‘van een interview’, zoals hij dit noemt.]

Aanranders neigen gewoonlijk tot verleiding en uitlokking om het kind over te halen tot seksueel handelen. Verleiding kan list, bedrog, beloning of het gebruik van autoritair gezag omvatten om het kind heel nuchter te vertellen dat van hem wordt verwacht om mee te doen. Uitlokking wordt bedoeld om het kind door middel van strikvragen, chantage, enzovoort, zodanig te manipuleren dat het zich verplicht voelt het spel mee te spelen. Aanranders maken soms pornografische foto’s of videobanden om het kind te overtuigen dat er geen andere keus is dan met de geheime handeling door te gaan en zij kunnen ook trachten bij het kind het schuldgevoel op te wekken dat het verantwoordelijk is voor het misbruik.

(Murphy, 1985, p.1).

Verkrachters van kinderen maken gebruik van bedreigingen (in het bijzonder het toebrengen van letsel) of het misbruiken van hun overmacht om het kind te betrekken in de misdadige activiteit…..

[Opmerking: Uitgaande van deze classificaties is, als wij de tot onze beschikking staande literatuur bestuderen, al het bovengenoemde van toepassing op Sai Baba. Sai Baba is in de eerste plaats een aanrander van kinderen, voor wie uitlokking het voornaamste werktuig is. Alle verhalen luiden gelijk, namelijk dat zijn jonge slachtoffers belangrijke financiële beloningen ontvangen, zoals enveloppen met honderdroepiebiljetten (ongeveer 5 gulden). Hiernaar wordt verwezen in een citaat uit de brief van Meenakshi Srikanth, dat hieronder staat vermeld. Deze aanhaling uit genoemde brief is veelbetekenend:

‘Telkens wanneer Swami naar Bangalore kwam, waren er altijd een paar studenten die om de andere dag een ‘interview’ kregen. Naar deze studenten werd dikwijls verwezen als zijnde ‘in vorm’ (een cricketuitdrukking) met Swami. Deze studenten waren de meest bevoorrechte jongens in het studentenhuis.’

In dit stadium, waarin onthulling niet langer slechts een dreiging is, maar massaal gebeurt, is Sai Baba tot wanhoop gedreven en neemt nu zijn toevlucht tot bedreigingen, zoals we zullen zien in de volgende passages.]

Het stadium van wederzijdse beïnvloeding

Soorten misdrijf kunnen omvatten … [een lijst van alle mogelijke seksuele vergrijpen, aanraking, liefkozing, enzovoort.] Kinderen kunnen door hen te vleien, gebracht worden tot meedoen, zonder toe te stemmen, omdat verkrachters – als volwassen autoritaire figuren – meestal tot samenwerking met het kind gebieden, dwingen of trachten het voor zich te winnen. Kinderen missen de rijpheid, de ervaring en de leeftijd om te getuigen, maar zij kunnen hun medewerking verlenen vanwege hun ondergeschikte rol. (Murphy, 1985, p.2; Plummer, 1984, p.145)

[Opmerking: Nogmaals aangehaald uit de brief van Srikanth: ‘Een van hen, een jonge student, vertelde mij gewoonlijk aangrijpende verhalen. Toen Swami in Brindavan was, werd hij (de jongen) meestal op z’n minst eenmaal in de drie dagen voor een interview geroepen. Terwijl een student, wanneer hij voor een interview wordt geroepen, opgetogen en blij is, omdat Swami zijn toewijding, enzovoort, heeft erkend, keek deze jongen, laten we hem Nandan noemen, altijd verbeten als hij de bungalow binnenging. De dagen waarop hij een interview kreeg, ging hij niet naar school. Vaak liet hij mij een soort litteken zien op zijn borst en kin, en zei dan zoiets als ‘innikku kadichtaarudaa!’, gevolgd door een stroom scheldwoorden. Nandan kreeg gewoonlijk in het openbaar enveloppen van Swami en soms werd hem gevraagd die te openen. Er zat dan meestal een biljet van 100 nieuwe roepies in. Voor dergelijke handelingen, zoals het geven van geld, bestaat nog een ander woord.

‘Nandan was de wanhoop nabij. Hij kon niet naar huis om te klagen. Zijn familie en ouders waren al 30 jaar devotees en hun hele leven werd door Baba bepaald. Hij had in Swami niemand anders dan God gezien. Het begon met Swami toen hij op school zat. Swami vertelde hem dat hij (Swami) de enige purusha (= goddelijke persoonlijkheid) op aarde was en dat de hele wereld zijn vrouw was. Nandan werd gevraagd zichzelf te zien als Radha, die Krishna was toegewijd. Nandans hele houding ten opzichte van zijn leven werd hierdoor onherroepelijk gewijzigd.’

Purusha is de oorspronkelijk mannelijke god van de goddelijke drieeenheid in de hindoefilosofie. Sai Baba heeft zichzelf de titel van God toegewezen en zegt daarom dat ‘de hele wereld zijn vrouw is’, en dat hij daarom seksuele handelingen kan forceren met wie hij maar wenst – zover zelfs, dat er sprake is van verkrachting van kinderen, enzovoort. Dit past in het klassieke patroon van rationalisering der gedragingen, zoals we verderop in de citaten zullen zien. De ouders van de slachtoffers worden volkomen verblind door hun toewijding aan deze leider; men kan wel zeggen een van de topdrie populairste ‘goeroes’ in de moderne wereld.]

Stadium van geheimhouding

Verkrachters zeggen tegen de kinderen dat anderen de seksuele handeling niet mogen ontdekken. Het doel van de verkrachters is om de handeling te kunnen voortzetten. Dit maakt het noodzakelijk ontdekking te vermijden en toegang tot het kind te handhaven, terwijl het misbruik doorgaat. De techniek om het geheim vol te houden, kan het instellen van ‘regels’ en ‘spelletjes’ inhouden om het kind te betrekken bij de activiteit. Het zal zich dan verantwoordelijk voelen om alles geheim te houden. (Bass & Thornton, 1983; Murphy, 1985, p.2).

[Opmerking: Op deze website,

http://www.myfreeoffice.com/saibabaexposed/saibabanet.html

- website bestaat niet meer - konden  we Sai Baba’s recente uiteenzettingen van 15 oktober 1999, Prasanthi Nilyam, tegen deze aantijgingen lezen. Naast andere opmerkelijke aanhalingen, zei Sai Baba betreffende de noodzaak om te zwijgen, het volgende: ‘Sommige ouderen die op de veranda zitten, verlustigen zich in kletspraat; dat vindt z’n weg naar het Internet. Iedereen die op de veranda zit te praten, moet onmiddellijk worden weggestuurd, wie dat ook is. Allen die misleidende informatie verschaffen over wat Swami tegen hen zegt in de interviewkamer, moet er ook worden uitgegooid. Zulke mensen zal ik nooit meer voor een interview roepen. Slechts zij die zwijgzaamheid in acht nemen, zijn goede mensen. Zwijgen is goud. Neem daarom altijd zwijgzaamheid in acht. Praten over anderen is tijdverspilling. Waarvoor komen jullie hier? Geroddel kwetst velen. Weerhoud je er dus van je erin te verlustigen.’

Nog duidelijker zijn de volgende verklaringen die Sai Baba’s mate van paranoia (= grootheidswaanzin) en angst, die het volgende stadium van het seksueel misbruik van kinderen insluiten, weergeven, zoals hierna is vermeld, namelijk Onthulling:

‘De onwetendheid neemt toe met de vooruitgang van de wetenschap. Eerlijk gezegd is de wetenschap niet tot rijpheid gekomen. De mens heeft geen gevoel meer. Alle beproevingen en rampspoeden waar deze wereld onder gebukt gaat, zijn het gevolg van de zogenaamde wetenschap en technologie. Het is geen technologie, maar het is "trucnologie" (bedriegerij – Vert.). Word geen slaaf van zo’n technologie. Houd waarheid en rechtschapenheid hoog. Groei in liefde en ervaar goddelijkheid. Studenten! Koester geen ongewenste gedachten. Swami is altijd bij jullie. Hij heeft zijn liefde en genade over jullie uitgestort. Ook jullie hebben onpeilbare liefde voor Swami. Kom met liefde tot Swami. Alleen via het pad der liefde bereik je Swami. Swami heeft niets met Internet te maken. Niet alleen nu, maar zelfs in de toekomst moet je je niet verlustigen in zulke verkeerde activiteiten.’

Zoals we uit dit citaat kunnen opmaken, verbiedt de overtreder zijn volgelingen toegang te hebben tot de informatiebronnen die zijn ware handelingen onthullen en vervloekt vervolgens deze bronnen. Door technologie te bestempelen als ‘trucnologie’ en het gebruik van Internet als een verkeerde ‘activiteit’, tracht hij de ontwikkeling van de moderne maatschappij te laken, opdat zijn eigen ‘lasten en beproevingen’ niet openbaar worden. Verder kunnen we zien hoe hij elke beschouwing van zijn ongeoorloofde handelingen als ‘ongewenste gedachten’ bestempelt. Het gebruik van liefdevolle woorden laat zien hoe hij zijn ware gezicht tracht te verbergen achter een muur van bloemrijke taal.]

Fase van onthulling.

Soms wordt de misdadiger bij toeval ontdekt. Andere keren komt de misdaad willens en wetens aan het licht door het kind of iemand anders … De wijze waarop de misdaad aan het licht komt, kan het gevoel van eigenwaarde van het kind en de reacties op de behandeling beïnvloeden. Bijvoorbeeld: volwassenen die het niet geloven, reageren soms door het kind te berispen en te straffen -- en maken het mogelijk dat het seksuele misbruik wordt voortgezet. (Molmen, 1982, pp. 35-36; Murphy, 1985, p.2).

[Opmerking: Het openbaar worden van Sai Baba’s vergrijp gaat steeds sneller. Het bovengenoemd citaat uit Sai Baba’s eigen publieke verklaring toont duidelijk aan dat het berispen en het afstraffen van slachtoffers al is gebeurd: ‘Allen die misleidende informatie geven over wat Swami hun in de interviewkamer vertelt, moeten er ook worden uitgegooid. Nooit zal ik dergelijke mensen weer voor een interview naar binnen roepen.’

Uit David Baileys onthulling, hierna weergegeven, vernemen we het volgende over een succesvolle openbaarmaking, die het werk van Sai Baba in Zweden een halt toeriep.

‘Begin 1999 keerde een Zweedse jongeman terug van een bezoek aan de ashram en legde een volledige verklaring af voor zijn comité van coördinatoren over zijn seksuele ervaringen met Sai Baba tijdens zes interviews. Enkele uren na deze onthulling stond een van de hoogste functionarissen van de Zweedse organisatie bij ons op de stoep en vroeg waarom wij Sai Baba de rug hadden toegekeerd. Hij en zijn vrouw, beiden echt lieve mensen, waren volkomen verbijsterd om te vernemen dat het verhaal van de jongeman kon worden bevestigd. Na bijna onverstaanbaar te hebben gezegd: ‘Hiervan kan ik niet langer deel uitmaken’, liep hij naar buiten in onze voortuin, ging op de stoep zitten en snikte het uit. Meer dan twintig jaar was hij devotee geweest en zijn vrouw had twee boeken over Sai Baba geschreven en van een derde boek was de drukproef al klaar.

Hij keerde terug naar huis om ontslag te nemen van iets waaraan hij vele jaren van zijn leven had geschonken. Zij cancelde haar derde boek en de beide andere boeken nam zij uit de omloop. Binnen enkele dagen werd algemeen bevestigd dat deze zaken, waarover ik het afgelopen jaar met een klein aantal serieuze zoekers naar de waarheid had gesproken, anderen ook was overkomen.

Spoedig daarna werd de Sai school in Zweden gesloten.

Het ligt voor de hand dat de durf om de zaak aan de dag te brengen nu zo ver moet gaan, dat deze informatie algemeen bekend wordt.]

Het stadium van verzwijging

Deze fase begint zodra de onthulling plaatsvindt. Verzwijging kan worden bereikt door de verkrachter, het kind, de ouders, andere gezinsleden, beroepsmensen, de gemeenschap of een bepaalde instelling. Er zijn verschillende redenen om alles te verzwijgen: vrees voor publiciteit; vrees voor represaille; het beschermen van de goede naam van een familie, een aanrander of een instelling; om vervolging te vermijden; om verantwoordelijkheid te voorkomen; om het kind te beschermen; om moeilijkheden te voorkomen; om gevrijwaard te zijn van allerlei confrontaties en interventies, die vereist zijn om doeltreffend de moeilijke en gevoelige situatie af te handelen; plus de vrees erbij betrokken te raken.

[Opmerking: Nogmaals, voorgaande citaten geven deze categorie heel goed weer. Vestig speciale aandacht op de zin die luidt: ‘Er zijn verschillende redenen om te zwijgen ….[zoals] te beschermen …een instelling.’ Als David Wilcock bang geweest zou zijn erbij betrokken te raken door deze samenvatting te schrijven, zou de fase van verzwijging alleen maar verder worden geholpen.]

Stadium van overleven

Op grond van onze eigen ervaring en de verslagen van een aantal andere auteurs ( Besharov, 1990; Kendrick, 1991), hebben we een zesde fase toegevoegd, de fase van overleven. Gedurende deze fase adviseren wij het instellen van strategieën om het kind en de familie te helpen om zoveel mogelijk te reageren op en te herstellen van het misbruik. Fase zes houdt in dat het misbruik ophoudt; dat wordt voorzien in de nodige medische en psychologische behandeling en andere belangrijke personen, die dagelijks met het kind omgaan, om het te helpen het trauma, de angst en de wanhoop, die werd veroorzaakt door de misleider, te overwinnen. (Benedict, 1985;Grossman & Sutherland, 1983). Het houdt ook in dat verder misbruik wordt voorkomen (Bass & Thornton, 1983; Colao & Hosansky, 1983; Plummer 1984; Townley, 1985) …

[Opmerking: Het bestuderen en de kennis van deze fase is het meest geschikt voor hen die genoemd trauma zelf hebben meegemaakt of iemand anders kennen die het hebben meegemaakt.]

Als we de dynamiek van het seksueel misbruik van kinderen samenvatten, blijkt dat aanranders en pedofielen – volwassenen, die een abnormaal seksueel verlangen naar kinderen hebben – in staat zijn hun activiteiten voort te zetten, omdat kinderen merendeels kwetsbaar, en niet sterk zijn, en omdat families en de gemeenschap ongaarne te maken willen hebben met de realiteit van het misbruik.

[Opmerking: Het hierna genoemde stel citaten onthult verder dat de dynamiek van seksueel misbruik eveneens van toepassing is op de gesloten leefgemeenschappen waarin dit misbruik plaatsvindt, en die worden geleid door Sai Baba.]

Gezinsdynamiek

Het incestueuze gezin gaat mogelijk te werk als een aan alcohol verslaafd of verlopen gezin, met het verzinnen van een reeks berichten of regels, waarbij het gaat om ontkenning, huichelachtigheid, bedrog, rolverwisseling, geweldpleging en maatschappelijk isolement.(Courtois, 1988, p.45). Kinderen ontvangen opdrachten, zoals:

1. Laat niets van je gevoelens merken; vooral geen boosheid.

2. Beheers je steeds; vraag geen hulp.

3. Ontken wat er gebeurt en hecht geen geloof aan je eigen gevoelens en gewaarwordingen.

4. Niemand is te vertrouwen.

5. Houd alles geheim, omdat je toch niet wordt vertrouwd.

6. Schaam je over jezelf; jij krijgt de schuld van alles.

[Opmerking: Met verwijzing naar voorgaande punten, zou speciale aandacht moeten worden geschonken aan informatie via:

http://www.myfreeoffice.com/saibabaexposed/davidbailey.html - website bestaat niet meer -, waar de ‘beroemde musicus’ David Bailey, die eens een vurig devotee van Sai Baba was, onder andere zegt: ‘De eigen zoon van Faye werd herhaaldelijk op zijn wangen en mondhoeken gekust en ook seksueel betast wanneer hij alleen met Sai Baba in het binnenkamertje was. Toen het Sai Baba duidelijk werd dat dit gedrag onwelkom was, begon hij de jongeman de mantel uit te vegen tijdens latere interviews in het bijzijn van Faye. Hij noemde hem ‘Dolle hond! Gevoelloos wezen!’, enzovoort. Dit scheen toen inconsequent; pas later, toen wij reizen maakten over de hele wereld, begon het onvoorstelbare en onbegrijpelijke duidelijk te worden.

Toen ik aan verscheidene coördinatoren vragen stelde over deze veelvoorkomende, verontrustende voorvallen die ons op onze reizen ter ore kwamen, vertelde men mij dat Swami het "kundalini" opwekte. Dit trok ik in twijfel. Als hij in staat was alles te doen, waarom moest hij dan de jongens fysiek aanraken, vooral als zij dit niet wilden? En waarom moest hij dan actief seks met hen bedrijven? Het schijnt dat een voortdurende, ernstige en onhoudbare schending van de mensenrechten onder de naam ‘goddelijkheid’ op een gemene wijze wordt bedreven.

Let ook op de volgende aanhaling:

‘Tijdens mijn laatste bezoek aan Puttaparthi kwam een mannelijk student naar mij toe en vroeg mij om hulp namens enkele van zijn medestudenten, omdat zij zeer dringend iemand nodig hadden om Swami te verhinderen hen seksueel te misbruiken. Men vertelde mij hoe Swami jaren achtereen van deze jongens had geëist orale seks en groepsseks voor zijn genoegen met hem te bedrijven. Hun bijzonderheden hierover kwamen overeen met wat mij al zovele malen tijdens mijn reis rond de wereld was verteld. Ik vroeg hem of dit in India in het algemeen werd geaccepteerd. Toen hij ontkennend antwoordde, sprak zijn blik van afschuw boekdelen.

Toen stelde hij mij een vraag die ik niet kon beantwoorden.

‘Meneer, waarom denkt u dat ex-studenten hem in 1993 trachtten te vermoorden ….?’(!!!)

Ik wendde me tot verscheidene oude devotees op de veranda om opheldering te verkrijgen over deze schandelijke praktijken en maakte het hen lastig met vragen en veronderstellingen, tot zij uiteindelijk beseften dat ik achter de waarheid was gekomen, en beaamden dat deze dingen werkelijk gebeuren; en toen waren zij het erover eens dat hij het deed voor zijn genoegen en dat het niets met ‘kundalini’ had te maken.’

Lees wat betreft ontkenning het volgende citaat:

‘Verschillende landelijke coördinatoren die ik sprak, zowel in India, als toen we weer thuis waren, bleven aanvankelijk ontkennen dat dit gebeurt. Maar toen het hen duidelijk werd dat ik niet de enige was wat dit onderwerp betreft, belde een aantal van hen mij op om te zeggen dat ik het bij het rechte eind had en dat zij dit al jaren wisten. "Maar hij is God, en God kan doen wat hij wil."(!!!)’

Lees ook het citaat van Jens Sethi betreffende ontkenning.

‘Gedurende de angstaanjagende tijd in Puttaparthi ontmoette ik een Italiaans echtpaar dat wij kenden en wij probeerden hen te vertellen wat er met mij tijdens het interview met Sai Baba was gebeurd. Zij sloten hun ogen en de dame schreeuwde: "Wees stil! Zwijg! Sai Baba is onze God en al die afschuwelijke verhalen zijn allemaal leugens!" Daarna keerden zij zich om en liepen weg. Deze zelfde mensen hadden mij jaren geleden verteld, dat zij nooit enige vrede in de ashram hadden ervaren en dat niet konden begrijpen. Maar zij luisterden niet naar hen die beter wisten. Niemand kan zich misschien voorstellen hoe ik me voelde toen dit allemaal gebeurde. Ik had heel wat te verduren.’

Ontkenning kan zelfs gebeuren bij het slachtoffer zelf. Dit citaat van Jens Sethi spreekt boekdelen. Op:

http://myfreeoffice.com/saibabaexposed/jen.html.   - website bestaat niet meer -

Let er vooral op hoe lang het duurde voordat het slachtoffer erachter kwam wat er werkelijk met hem gebeurde:

‘Op 17 januari 1996 kreeg ik mijn eerste interview en zeer vriendelijk vertelde hij mij heel aardige dingen, zoals: "Ik zal je alles geven", en streelde daarbij over mijn hoofd. Hij zei: "Ik weet dat je niet zeker van jezelf en van je toekomst bent, en wat dies meer zij. En ook op het gebied van vrouwen. Ik weet dat, maar maak je geen zorgen. Ook koester je slechte gedachten en geen goede." Vervolgens zei hij: "Je krijgt van mij alles wat je gezondheid, je spiritualiteit en je leven betreft. Alles! Ik geef je oneindig veel liefde. Jij en ik zullen één worden." Ik raakte zijn kleed aan en hij legde zijn hand op mijn hoofd en zei: "Ik zal je een apart interview geven."

Op 20 januari 1996 kreeg ik het tweede interview. Al dagen van te voren had hij zich een vreemd oogcontact met mij aangemeten, hetgeen duidde op het aanstaande interview. Mijn vrouw en ik gingen samen naar het interview en hij deed zeer teleurgesteld, toen hij zag dat ik samen met mijn vrouw was. Hij nam mij apart in de interviewkamer en zei: "Zij is ziek en veel ouder dan jij. Ga alsjeblieft van haar scheiden". Ik was werkelijk geshockeerd en antwoordde: "Wij zijn zeer aan elkaar gehecht".

Ik vroeg hem haar enigszins spiritueel te onderrichten, waarin hij meteen toestemde, maar hij zinde op iets anders.

Zonder toestemming te vragen, kuste hij mij een poosje op mijn lippen. Daarna vroeg hij mij om mijn broek open te maken en ‘materialiseerde’ een beetje olie, wat hij op mijn geslachtsdelen wreef. Door dit alles voelde ik me zeer ellendig, maar ik accepteerde het, omdat ik volledig vertrouwen in Sai Baba had.

Toen nam hij mijn vrouw alleen in de interviewkamer en zei tegen haar: "Of je scheidt van je man, òf ik stuur je Puttaparthi uit". Hij zag woest van boosheid (dat vertelde mijn vrouw mij later) en zij trilde over haar hele lichaam. Toen zij kort daarna weer verscheen, had zij een rood gezicht en was zeer bang. Niemand durfde haar te vragen wat daarbinnen met haar was gebeurd.

Enkele dagen later zag hij mij weer tijdens darshan en vroeg of ik al van haar was gescheiden. "Nog niet", zei ik. Hij keerde zich om en schreeuwde, zodat iedereen het kon horen: "Slechte, slechte vent !!!" Hij deed zeer agressief en scheen zo’n duivelse aura uit te stralen, dat ik diep geschokt was. Wij vertrokken onmiddellijk en gingen op pelgrimsreis naar Noord-India.

Dit was een keerpunt, maar na enige tijd besloot ik om nog een keer naar Sai Baba te gaan om opheldering te krijgen. Aan het eind van 1996 ging ik terug naar India en kreeg op

4 december een interview. In dat interview zei hij: "Waar kom je vandaan?" Toen ik hem vertelde dat ik uit Duitsland kwam, antwoordde hij: "Jij ben ook een Hitler!" Geshockeerd dacht ik bij mezelf: "Hij is toch allesbehalve vriendelijk".

Desalniettemin, in de privé-interviewkamer kuste de gulzige oude man mij meteen en aanhoudend ongeveer 20 seconden op mijn lippen en streek vriendelijk over mijn rug. Nu wist ik zeker dat er iets helemaal mis was.

Op 28 december werd ik weer voor een interview geroepen en hij maakte een gouden ring die niet paste, ondanks dat hij erop blies. In zijn privé-kamer zei hij: "Kom". En weer kuste hij mij enige tijd op mijn lippen, net als eerder. Deze keer bood ik weerstand en hij mompelde: "Wees niet bang". Ik zei: "Ik ben niet bang". Toen zei hij: "Dit is een goede gelegenheid. Velen wachten maanden en krijgen die gelegenheid niet". Dit verbijsterde me. Ik weet zeker dat men in Puttaparthi niet zit te wachten op kussen op je mond.

Daarna veranderde zijn stemming helemaal en toen werd ik echt bang. Hij beval mij mijn broek uit te trekken, ritste mijn gulp open en ging met zijn rechterhand mijn onderbroek in. Sathya Sai Baba, de goddelijke, pakte mijn genitaliën en begon die ongevraagd te masseren. Hij verwachtte een erectie, maar dat gebeurde niet, want ik voelde geen enkele seksuele opwinding en geen wellust in de aanwezigheid van een zeventigjarige oude man. Ik walgde er werkelijk van. Toen had hij de brutaliteit om te zeggen: "Wat is hij zwak. Verspil maar geen energie". Toen ik naar hem keek besefte ik de waarheid aangaande deze man en ik was zeer geshockeerd. Direct daarna stuurde hij mij uit de kamer, zonder nog een woord te zeggen."

[Opmerking: We zien hier precies hoe lang het duurde eer deze keurige jongeman tot de ontdekking kwam wat er werkelijk met hem gebeurde. Het volgende korte citaat uit: Crisis Intervention Strategies: Seksuele Bedreiging toont duidelijk de schade die deze ervaringen vooral bij kinderen teweegbrengen.]

…Terwijl oorlog een hel kan zijn, bereikt seksueel misbruik van kinderen een nog dieper niveau van Dante’s Inferno …

[Opmerking: En vervolgens onze eindcitaten uit ‘Crisis Intervention Strategies’ die nu wel zeer gemakkelijk zijn te begrijpen in verband met deze situatie.]

Het is kenmerkend dat kindermisbruikers hun gedrag ontkennen, vergoelijken, en/of verstandelijk verklaren; zozeer, dat zij zelf hun aanvallen zelden beschrijven als misbruik. In plaats daarvan beweren zij dat het slachtoffer erom gevraagd heeft, het verdiende of het misbruik heeft uitgelokt.

De laatste jaren is het publiek zich bewuster geworden van verkrachting en andere vormen van seksueel misbruik, en toegenomen bewustzijn schijnt te hebben geleid tot een grotere gevoeligheid en voorspraak voor de rechten en noden van slachtoffers. Vakmensen op het gebied van hulpverlening hebben gezorgd voor veel extra programma’s voor slachtofferhulp; crisisberaad, onderzoek, voorlichting, medische diensten, lange termijn geestelijke gezondheidszorg, nieuwe wetten en legale advocatuur, grotere krachtsinspanning om overtreders te vervolgen en meer welwillende en proactieve nieuwsmedia. Er moet nog veel worden gedaan op het gebied van seksueel geweld … Het is voor de samenleving hard nodig om over een aantal hardnekkige fabeltjes betreffende verkrachting en andere vormen van seksueel misbruik anders te gaan denken. Er is behoefte aan betere verslaggeving, aan betere hulp van de politie en het nemen van snellere gerechtelijke stappen. Slachtoffers willen graag goede raad aanvaarden en zichzelf niet met schuld belast voelen.En het is nodig voor familie, vrienden en medewerkers van de slachtoffers om bereid te zijn onbevooroordeeld, oprecht, met aanvaarding, begrip en respect te reageren. Dit zijn alle essentiële standpunten of voorwaarden om herstel van het afnemende trauma en de effecten van seksueel geweld in goede banen te leiden.

Bij het behandelen van zowel kinderen als volwassen slachtoffers, die in hun jeugd seksueel zijn misbruikt, is de mogelijkheid om er emotioneel bij te worden betrokken door iemands eigen ontzetting en woede over het afschuwelijke fysieke en psychologische trauma begaan met hulpeloze kinderen, buitengewoon hoog. Als u met afkeer bent vervuld over wat u in dit hoofdstuk hebt gelezen en ook over de taal in de gesprekken, stelt u zich dan eens voor hoe mensen, die dagelijks met dit probleem omgaan, er aan toe zijn.

[Opmerking: Op http://www.myfreeoffice.com/saibabaexposed/jen.html, - website bestaat niet meer - toonde Jens Sethi duidelijk aan dat Sai Baba’s veelbetekenende schatrijke imperium hem ertoe heeft gebracht de politie om te kopen, om mogelijk hen die zich tegen hem verzetten of trachten zijn activiteiten te onthullen, te laten vermoorden, te folteren of blijvend op te sluiten.]

‘Op de eerste november 1999 had ik weer een afspraak met de politie. Dat was de dag waarop ik van plan was naar Delhi te gaan, maar zonder paspoort zou dat niet mogelijk zijn. Op dertig oktober 1999, laat in de avond, kwamen twee mensen die ik kende en een onbekend persoon naar onze unit en een van hen waarschuwde mij, dat mijn leven in gevaar was en ik onmiddellijk moest vertrekken.

Zeer vroeg de volgende morgen vertrokken mijn vrouw en ik naar Delhi. Op het station van Dharmmavaram zocht de politie naar ons, maar wij stapten in Anantapur op de trein. Daar is een politiebureau vlak bij het perron dat we moesten oversteken om in de trein te komen. Op het moment dat ik dat zag, zei ik tegen mijn vrouw dat zij gescheiden van mij in de trein moest stappen. Mijn vrouw hoorde een stel politieagenten zeggen dat zij iemand zochten en ving de woorden ‘paspoort’, ‘Delhi’ en ‘telegram’ op. Wij bevonden ons in een precaire situatie, maar gelukkig was ik gekleed als een Indiër en men herkende mij niet.

Wij waren dus ontsnapt en bereikten Delhi. Onmiddellijk gingen we naar de Duitse Ambassade. Daar ontving ik een reisdokument, nadat ik over mijn ervaringen had verteld. De ambassadefunctionaris zei, dat hij een protest zou sturen naar de Indiase regering. Hij vertelde mij, dat zoiets onwettig is en dat zij dergelijke gevallen kenden.’

Wij besluiten met een laatste alinea uit het artikel van Jens Sethi, gevolgd door een aanhaling van Sai Baba, die het nu nog interessanter maakt om de context te lezen:

‘Luister naar het verhaal dat Krishna, een vriend uit Sai Baba’s jeugd, aan Erlendur Haraldsson vertelde. Nooit vertoefde een devotee zo dicht en zo lang bij Sai Baba. Hij bracht enige tijd dag en nacht met Sai Baba door. Dit was bijna zestig jaar geleden. Uiteindelijk verliet hij Sai Baba en ging naar Hyderabad. Tijdens een interview met Haraldsson zei Krishna dat zelfs in die dagen Sai Baba meer op een politicus of hoofd van een feodaal systeem leek. Ook zei Krishna: "Wat Baba ook moge zeggen, één ding heeft hij zeker niet, dat is mededogen".

Ik hoop dat deze nachtmerrie spoedig zal eindigen en ik hoop tevens dat door de genade van de Almachtige alle mensen over de hele wereld op de hoogte zullen komen van de misdaden van Sai Baba, een machtige demon, die kwam als een vermomde heilige en die slechts was geïnteresseerd in zelfverheerlijking, naam en roem.

Hij is een meester – in bedriegerijen.

Hartelijke groeten van

Jens en Gurprit Sethi.’

"Onwetendheid neemt toe bij de vooruitgang van de wetenschap. Eerlijk gezegd is de wetenschap niet tot rijpheid gekomen. De mens is redeloos geworden. Alle lasten en rampspoeden waar deze wereld tegenover staat, zijn een gevolg van de zogenaamde ontwikkeling van wetenschap en technologie. Het is niet ‘technologie’, maar ‘trucnologie’. Word geen slaaf van een dergelijke technologie. Houd waarheid en rechtvaardigheid hoog. Kweek liefde aan en ervaar goddelijkheid. Studenten, geef niet toe aan welke ongewenste gedachten ook. Laat je niet van streek brengen door zulke leugencampagnes. Swami is altijd bij jullie. Hij stort zijn liefde en genade over jullie uit. Ook jullie hebben Swami oneindig lief. Kom via het pad der liefde tot Swami. Je kunt Swami op geen andere manier bereiken dan via het pad der liefde.

Swami heeft met Internet niets te maken. Nu niet en ook in de toekomst moet je je niet verlustigen in zulke slechte activiteiten."

- Sathya Sai Baba, 15 oktober 1999, als antwoord op aantijgingen van fraude en seksueel misbruik.

Aanvulling:

Kijk alsjeblieft naar : ‘Law of One / Ra Material Study Guide, Section 7’ teneinde zelf te leren wat negatieve entiteiten zijn, hoe zij functioneren, hoe zij een positief georiënteerd kanaal kunnen overnemen en waar zij vandaan komen in ons huidige aardse ‘spel’.

Uittreksel uit de briefwisseling tussen Wilcock en de Rense website:

De brieven die ik ontving, duiden mogelijk op zeer echte paranormale bekwaamheden van Sai Baba, maar deze informatie moeten we niet negeren. Vergeet niet dat men geloofde dat het hoofd van de ‘Aum Shinrikyo’ sekte, die de Japanse metro vergiftigde met dodelijk saringas, eveneens goddelijke paranormale bekwaamheden bezat.

Als wij als een gemeenschap eenheid willen betrachten, dan moeten wij er ons zeer goed van bewust zijn, dat God ‘Eén’ is en dat de Waarheid, als het hoogste goed, in onszelf aanwezig is. De tijd van de goeroe/sekteleider is voorbij. Alle spirituele persoonlijkheden moeten zoekers terugverwijzen naar het pad van zelf-initiatie.

En denk altijd aan de woorden die meester Jezus sprak: ‘Niet mijn wil, Vader, maar uw wil geschiede’, en ‘Van mijzelf ben ik niets …de Vader (of het Christusbewustzijn) in mij doet de werken’.

Vrede en Waarheid zij met jullie!

David Wilcock